بررسی و مقایسه عملکرد حفاظ‌های ترکیبی با حفاظ‌های سربی از نظر آثار بیولوژیکی در پزشکی هسته‌ای به روش کامت

هدف:پرتوهاییونیزان،قادرند به مولکول‌هایDNAکه از نظر بیولوژیکی اهمیت بسیار دارند،آسیب برسانند. از آن‌جایی که، استفاده از روپوش سربی (apron) برای محافظت در برابر پرتوهاییونیزان توسط پرتوکاران پزشکی هسته‌ای،به دلیل ایجاد پرتوهای ایکس اختصاصی سرب ناشی از برخورد پرتوهای گامای پر انرژی و ضریب جذب بالای این پرتوها در بدن، مورد مناقشه است؛ لذا، هدف اصلی این مطالعه، معرفی حفاظ تولید شده ترکیبی قلع و تنگستن به منظور اجتناب از معایب استفاده از حفاظ‌های سربی و بررسی نتایج حفاظت بیولوژیکی ایجاد شده توسط این حفاظ بود. مواد و روش‌ها: نمونه‌های خون گرفته شده از افراد غیر پرتوکار در لوله‌های هپارینه ریخته شد و پس از پرتودهی با پرتو گامای حاصله از تکنسیم در فواصل مکانی و مدت زمان‌های مورد نظر، آزمون کامت (Comet assay)بر روی آن‌ها انجام شد.تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS Statistic version 21 و الگوریتم C5.0 انجام شد. یافته‌ها:چگالی حفاظ ترکیبی قلع و تنگستن در مقایسه با حفاظ دارای سرب بسیار کم‌تر و تقریباً برابر با 1/0مقدار آن بود (gr/cm3 23/1).آسیب وارده به DNA در گروه‌های با استفاده و بدون استفاده از حفاظ سربی در مقایسه با گروه‌های حفاظ ترکیبی بیش‌تر بود(05/0p<). نتیجه‌گیری:متغیر زمان  درافزایش میزان آسیب وارده به DNAموثر است.در حالی که متغیر نوع حفاظ (دارای سرب یا فاقد سرب) و فاصله در افزایش میزان آسیب وارده به DNA  موثر نیست